In enkele van onze meditaties in 2016 en 2017 kwam naar voren hoe belangrijk de ontdekking van deze verborgen ruimte in de Grote Pyramide van Gizeh is geweest. De ruimte was energetisch verbonden met de 4e dimensie, en droeg een sleutel die te maken had met het bevrijden van onvoorwaardelijke liefde op Aarde, welke activeerde door de ontdekking van die verborgen ruimte. Vele plekken en bouwwerken op Aarde dragen energetische blauwdrukken en functies die iets in onszelf vertegenwoordigen. Egypte in het bijzonder vertegenwoordigt een enorm complex, diepgaand en veelzijdig systeem aan sleutels, coderingen en blauwdrukken voor de evolutie van de Aarde en de mensheid. Het Gizeh plateau en Luxor zijn zeer belangrijke plekken, en het is wat er onlangs in Luxor is gebeurd, wat mij bewogen heeft dit blog te schrijven.

Terzijde, onlangs vernam ik van een bron die ik me helaas niet meer herinner, dat het momenteel zo schijnt te zijn dat als je van buiten het zonnestelsel op etherisch niveau kijkt naar ons zonnestelsel, dat de Aarde net zo veel licht uitstraalt als de Zon. Dat is een mooi plaatje om op het netvlies te houden, het biedt een geruststellend toekomstperspectief… het veronderstelt dat het slechts een kwestie van tijd is totdat het licht de fysieke dimensie en het menselijk, collectief bewustzijn volledig heeft doordrongen.

Nu, 15 jaar later, kan ik door eigen doorleving de waarheid achter die stelling volledig beamen. Een groot deel van het meditatief lichtwerk dat Karin en ik, net als vele andere lichtwerkers, hebben mogen verrichten de afgelopen tien jaar, ging inderdaad over het uitzuiveren van de verbindingsweg tussen de zonnevlecht en het hart. Individueel, collectief en planetair. Het gaat hierin niet alleen om persoonlijke, individuele stukken, trauma’s of ego-programmeringen. Er zijn grote krachtenvelden actief die inwerken op de chakrasystemen van alle mensen, als collectieve programmeringen, die ook losgekoppeld dienen te worden om deze verbindingsweg vrij te kunnen maken.

In onze meditaties hierop kwamen we in aanraking met de meest uiteenlopende onderwerpen en locaties, die hier allemaal mee samenhingen. Zo hebben we geleerd dat de weg tussen de tempels van Karnak en Luxor een weerspiegeling is van de verbindingsweg tussen het zonnevlecht chakra en het hart chakra in de mens. De tempel van Karnak vertegenwoordigt de zonnevlecht (het “ego centrum”) en de tempel van Luxor het hart. Het lichtwerk dat we daar mochten verrichten, zag vooral op het neutraliseren van dualiteit en zwaarte aanwezig in Karnak, wat goed voelbaar was in de zonnevlecht wanneer we ermee bezig waren. En daarnaast het activeren en bevrijden van de energie die werd gedragen door de tempel van Luxor. De tempel van Luxor draagt de blauwdruk energie van “de nieuwe mens”, de mens die vanuit zijn hart leeft.

Hoe een mooie timing dat precies nu de Egyptische overheid de weg officieel heeft geopend. Niet eerder, en niet later. Het is voor mij een fysiek bewijs van de goddelijke synchroniciteit van het ascensieproces, de afrondende fase ervan, en loopt in lijn met enkele ontwikkelingen waar ik in eerdere blogs over schreef. De Oude Egyptenaren noemden deze weg “The Path of God”, en deze is nu weer geopend. De weg van de zonnevlecht naar het hart ligt open, de roos kan gaan bloeien. De dualiteit maakt plaats voor non-dualiteit. En dit alles terwijl de I AM Aanwezigheid sinds september op Aarde aan het nestelen is, waarvan ik heb begrepen dat dat proces ongeveer 3 maanden in beslag zou gaan nemen. Van herfstequinox tot wintersolstice dus. Misschien gaan we een Goddelijke winter tegemoet.