Over praktische spiritualiteit

Je vind hier niet mijn gehele levensfilosofie, alleen een aantal standpunten en geloofsovertuigingen die ik graag wil delen, en een basis vormen van mijn spirituele activiteiten en het delen van spirituele informatie.

Het is mijn vurig verlangen dat we als mensheid alle barrieres en sluiers doorbreken die ons zo lang in ons beperkte en afgesloten bewustzijn hebben vastgehouden. Om eindelijk gezamenlijk voorbij de grenzen van de fysieke dimensie te treden, grotere realiteiten te ervaren, en ons naieve godsbeeld achter ons te laten. Alle grote problemen in de wereld zijn naar mijn idee niet het gevolg van “ego”, wat in wezen slechts compensaties voor kwetsuren zijn, maar het gevolg van de illusie, van het ontbreken van het inzicht in de geestelijke achtergrond die in alles doorwerkt. Hoe kun je werkelijke oplossingen creëren wanneer je deze onderliggende realiteit daar niet in meeneemt?

Ik hecht er veel waarde aan dat spiritualiteit zo praktisch mogelijk wordt gemaakt. Ik hecht er dan ook veel waarde aan dat spiritualiteit, of liever: de werkelijkheid van de Geestelijke realiteit, in de overdracht of onderwijzing zo gegrond, nuchter, reëel en toegankelijk als mogelijk wordt gebracht. Zodat het als een neutraal, onmiskenbaar en vanzelfsprekend onderdeel in onze realiteitservaring mag worden opgenomen. Zonder er mythologisering, angst, oordeel, bijgeloof, intellectualisering, opsmuk, macht, gezweef, drama, claims, opportunisme, labeling, ongelijkwaardigheid of wat dan ook aan te verbinden. Praktisch, concreet, eenvoudig en to-the-point. Op een vrije, universele, ecclectische manier waarin ruimte bestaat voor alle percepties. Percepties die niet tegenover elkaar staan, maar naast elkaar, elkaar aanvullend, zonder elkaars ruimte te ontnemen of af te breken. Leven en laten leven. ZIJN en laten ZIJN, is mijn credo, wat naar mijn idee werkelijke vrijheid en respect, vertegenwoordigt.

Het is me duidelijk geworden dat dit slechts mogelijk wordt door gronding. Een concept blijft pas hangen wanneer het gegrond is, de inhoud van de gedachte moet gevoeld worden. Dat maakt dat de wijze waarop het concept binnen overdracht gebracht wordt, op een zo gegronde en concrete manier dient te gebeuren. We hebben allemaal geleerd dat we moeten gronden om spiritueel verder te komen, en in wezen is het hele “2012” ascensieproces een grondingsproces, niet alleen van mensen, hemellichamen of concepten, maar van hele realiteiten. Nieuwe waarheden die binnenkomen in dimensies, waardoor verschillende dimensies samenvloeien tot grotere realiteiten. De realiteit waarin de Geest volledig doordringt in de Materie, waardoor de Materie (weer) bezield raakt en de Materie als vanzelfsprekend de Geestelijke realiteit omarmt en integreert.

De Schepping wordt mogelijk gemaakt door het scheppen van polen, dualiteit, vorm en vormeloosheid, Materie en Geest. Het is een circulair en oscillerend proces, een oneindige samenwerking tussen structuur en levenskracht, waarin de polen eerst zover mogelijk uit elkaar worden getrokken om ze vervolgens weer bij elkaar te brengen. De Schepping vind haar afronding door deze polen weer bij elkaar te brengen, oftewel, door zichzelf te gronden. Door de diepste essentie van de geest in de diepste verdichting van de materie te brengen. Door de hoogste en de laagste dimensies te verenigen. Door het binnenste matroesjka poppetje bewust te maken van het buitenste matroesjka poppetje, en andersom.

Maar, net voordat het zover is, wanneer de polen het verst van elkaar verwijderd zijn, zal de diepste materiele realiteit in diepe illusie verkeren ten aanzien van de Geest. Wij bevinden ons in deze verdichting, in de diepe materie, de laagste dimensies, in de illusie ten aanzien van de Geest, ten aanzien van het feit dat alles wat wij als energie waarnemen, in feite allesomvattend en alles doordringend bewustzijn is. Mede daarom treffen we zo weinig leven aan in onze materiele zoektocht in de ruimte, we zitten op Aarde in relatieve eenzaamheid op een van de diepste punten van de kosmos. Zouden we echter slechts enkele dimensies hoger kunnen kijken, dan zouden we niet weten waar te moeten kijken, zoveel leven als we zouden aantreffen, ook hier op Aarde.

Een complicerende factor is de vrije wil. Een oscillerend scheppingsproces waarin geen vrije wil bestaat is een stuk eenvoudiger en voorspelbaarder in haar beweging en verbinding met het diepste punt. Daar bepaalt de Schepping gewoon zelf op macro niveau het keerpunt binnen de kosmos, maar in een vrije wil zone dient die keuze op micro niveau te liggen bij de “bewoners” van de schepping, als aspecten van de Schepper, gedompeld in illusie, vertroebelde zintuigen en botsende subjectieve percepties.
Wanneer de Geest volledig in de Materie binnenkomt, zal er van binnenuit een proces van vergeestelijking ontstaan, die, vanwege de verdichting van de materiele realiteit, langzaam in onze uiterlijke realiteit doordringt. Het is een onontkoombaar proces die uiteindelijk ieders intenties zal transformeren naar die van de geestelijke beginselen van eenheid, liefde en waarheid. De vrije wil en de daden vanuit vrije wil die mensen verrichten om de geestelijke realiteit meer ruimte en bestaansrecht te bieden binnen het uiterlijke leven in onze maatschappij, hebben echter wel invloed op het tempo en de precieze uitwerking van dit proces.

We zitten op Aarde midden in dit proces, op het diepste micro-niveau mogelijk (de derde dimensie), en het is interessant om te zien hoe we met onze vrije wil kiezen welke weg we naar Rome nemen. De externalisering van de geestelijke realiteit naar onze uiterlijke materiele realiteit, onze maatschappij, ligt daarmee in handen van mensen, spirituele pioniers en leraren, die er vanuit vrije wil voor kiezen zich hiervoor in te zetten, hiertoe geinspireerd door de Geest. Dit is geen gemakkelijk proces in een wereld van illusie, zal veel weerstand aantreffen, en zal veel moed en geduld vragen. Maar het vraagt vooral een gegronde aanpak, wil er ontvankelijkheid voor bestaan.
Hoe vertaalt het gronden van de geestelijke realiteit zich dan in de daden die we verrichten in dit proces? Hoe maken we spiritualiteit concreet en toegankelijk, zonder dat het op weerstand stuit? Je kunt natuurlijk niet uitsluiten dat het op weerstand stuit, omdat het deels afhankelijk is van de openheid en vrije wil van de ontvanger, maar je kunt er wel zelf zoveel mogelijk aan trachten te doen om in ieder geval zelf hierin geen blokkerende factor te vormen.
– Door zelf een voorbeeld te zijn waarin de Geest op gegronde wijze doorheen werkt, en dit zichtbaar te maken in onze daden, met name die waarin we spirituele activiteiten verrichten en het bestaan van de geestelijke realiteit verkondigen.
– Door bezieling, helderheid, nuchterheid, bescheidenheid, gelijkwaardigheid, geduld, dankbaarheid, transparantie en kwetsbaarheid te demonstreren.
– Vooral ook door delen. Natuurlijk, delen is een liefdevolle daad vanuit het hart, maar het is ook een daad die getuigt van realisme en bescheidenheid. In werkelijkheid bezitten wij namelijk niets, wij gebruiken en geven door. Kennis, energie, inzicht, materie, enz.. All knowledge belongs to the universe. And so does energy. Hoe meer we dit beseffen en ernaar leven, hoe meer er doorgegeven kan worden, hoe meer balans en overvloed er ontstaat in het collectief bewustzijn, en hoe meer vervulling dit zal brengen aan alle betrokkenen. Delen hoeft overigens niet in alle gevallen gratis leveren te betekenen, het gaat om evenwicht, het moet “energetisch kloppen”. De eigen basis dient verzekerd te zijn. Hoeveel kun je brengen zonder jezelf lam te leggen?
– Door informatie over de spirituele werkelijkheid zo praktisch en eenvoudig mogelijk te maken. “Eenvoud is de kracht van het Ware” (oud gezegde). Niet intellectualiseren, maar handvaten bieden, praktische oefeningen, voelbaar maken, zodat het kan gronden. Vaak gaat een concept pas leven als het voldoende bedding krijgt in het lichaam en het gevoel.
– Door zelfrelativering. Mijn waarheid is de jouwe niet. Je kunt ervoor kiezen mijn waarheid aan te horen, dat wil nog niet zeggen dat je het dient over te nemen. De ander ten alle tijde erop wijzen dat men altijd zijn/haar eigen waarheid dient te volgen. Daarnaast naar jezelf erkennen dat je er ten alle tijde naast kan zitten, je feilbaarheid omarmen. Onderschat en ontken de eigen blinde vlekken niet. Het feit dat we in de verdichte dimensie aanwezig zijn, duidt op een behoorlijke aanwezigheid van dualiteit in ons onbewuste. Dat geldt voor ons allen, en vraagt om bescheidenheid ten aanzien van onze aannames over wat wij als waar beschouwen.
– Door je imperfectie te omarmen en open te blijven staan voor het leren van anderen. Niemand op Aarde is “klaar.” Iedereen is elkaars leraar, en soms zijn we leraar en soms zijn we leerling. Dit hoeft niets te maken te hebben met evolutie voortgang. De professor kan bij wijze van spreken veel leren van de clown over vreugde, een zo belangrijke te ontwikkelen kwaliteit op het zielepad. Het is gewoon een delen van kennis, ervaring en wijsheid, we hebben allemaal een verschillend ervaringspad achter ons.
– Nooit de vrije wil van de ander beperken, hoe subtiel ook. Door niet iets ongevraagd op te dringen of op te leggen dat over de ander gaat. Liefde dringt zich niet op. Deel je kennis als erom gevraagd wordt. Verras een ander er niet mee. Het is in wezen een beperking van vrije wil wanneer je iemand iets vertelt over zichzelf zonder dat zij daarover van te voren hebben aangegeven het te willen horen of niet.
– Door goed bij jezelf te blijven. Jezelf goed kennen, jezelf goed afschermen, en je niet automatisch identificeren met alle gedachten en gevoelens die vanuit het collectief veld door ons heen stromen, maakt dat je beter onderscheid kunt maken tussen reflecties en projecties. Iedereen heeft te maken met projecties en verwachtingen van andere mensen. Van perfectie, dat je als medium geen fouten mag maken en niet over ego/kwetsuren mag beschikken, dat je je diensten gratis dient te verrichten, van arrogantie omdat je de spirituele waarheid in pacht zou hebben, enz..
– Door anderen in hun kracht te zetten en ze niet aan je te binden. Geef hen de tools en voldoende informatie om er verantwoordelijk mee om te gaan, stel jezelf beschikbaar voor vragen, maar ga geen langdurende afhankelijk makende verbintenissen aan die niet werkelijk nodig zijn voor het bereiken van een doel. Wanneer je dit wel doet of lijkt te doen, onderzoek je intenties en bepaal of er eigenbelang in schuilt. Hou vrijheid en verantwoordelijkheid in acht, voor jezelf en de ander.

Dit alles is eigenlijk samen te vatten als: liefdevol communiceren en het sleutelwoord hierin is compassie. Concepten die confronterend kunnen zijn op een zo empathisch mogelijke manier brengen, zonder afbreuk te doen aan de integriteit van de concepten. Het is de vrucht van de perfecte samenwerking van het emotionele lichaam en het mentale lichaam. Het is de wijsheid van het hart. Het is liefde in uitvoering.