We hebben het einde van een tijdperk van materialisme, rationalisme en atheïsme bereikt, en staan aan de vooravond van een grote sprong voorwaarts in de evolutie van ons bewustzijn. De quarantainesystemen die om de Aarde aanwezig waren, zijn nu verwijderd. Sommigen daarvan waren aangebracht door donkere krachten, om ons te controleren, en sommigen van deze systemen waren aangebracht door lichtkrachten, om ons en onze interplanetaire omgeving te beschermen. Vanuit kosmisch perspectief kun je stellen dat de mensheid momenteel volwassen aan het worden is, aan het promoveren is van homo sapiens naar homo galacticus. Tegelijkertijd zal het in de toekomst meer en meer duidelijk worden dat het om veel meer gaat dan dat. De Aarde is een centraal toneel voor een kosmische uitwerking van dualiteit, en de mensheid behaalt met het bereiken van haar volwassenheid een monsterzege en initieert daarmee een universeel ascensieproces.

Onvoorwaardelijke liefde vraagt om ieders werkelijkheidsbeleving te respecteren en de ruimte te geven. We zullen echter in de aankomende fase overspoeld worden met vele nieuwe, confronterende waarheden, die gaan botsen met de werkelijkheidsbelevingen van vele mensen. Deze confrontatie is onvermijdelijk, omdat we nu een cruciaal tijdvak binnen gaan van een ecosysteem transitie op macroniveau die de verandering zal gaan forceren, of we het willen of niet, en of onze werkelijkheidsbeleving het nu wel accepteert of niet. We worden door processen op hogere bestaansniveaus gedwongen om of erin mee te gaan, of als ziel te verhuizen naar andere ecosystemen. Wanneer ik over nieuwe waarheden spreek, bedoel ik ook vooral het wegnemen van gedateerde onwaarheden, die vibrationeel niet meer kunnen overleven in de aankomende, nieuwe collectieve staat van bewustzijn. Deze onwaarheden houden met name verband met de illusie en de corruptie die de afgelopen duizenden jaren bestonden op Aarde, met de ware aard van het bestaan, en met de ware toedracht van de geschiedenis van de mensheid. De belangrijkste waarheid die op ons afkomt is natuurlijk de openbaring van de goddelijkheid van het bestaan. Atheïsten zullen erop gewezen worden dat de realiteit waarin we leven, wel degelijk Goddelijk is, dat evolutie tot in detail gestuurd wordt en betekenisvol is, en dat het bestaan van de mens geen natuurkundige toevalstreffer is. Maar ook religies zullen bepaalde aannames en overtuigingen mogen loslaten in hun perceptie van het Goddelijke. Geestelijke evolutie gaat altijd over de beweging van vorm naar vormeloosheid, en dus het onthechten en loslaten van vormen. Ideeën, overtuigingen en gedachtegoeden vallen ook onder die vormen. We zullen de komende tijd collectief gevraagd worden verschillende ideeën en gedachtegoeden, waaraan we, soms vele levens, hebben vastgehouden, los te laten of bij te schaven.

Onlangs stuitte ik in een online interview op enkele denkbeelden die gemeengoed zijn binnen het Christendom, waaronder het oordeel en de afwijzing die wordt gedragen naar de spirituele cultuur, de New Age beweging. Ook het Christendom staat wat dat betreft enkele confronterende waarheden te wachten, en voor een uitdaging om bepaalde geloofsovertuigingen los te laten. Voordat ik hierover doorga, wil ik benadrukken dat ik in het geheel geen anti-houding heb naar het Christendom. Ik voel niets dan liefde voor het Christendom en de Bijbel, en ook voor andere religies. Ze hebben een belangrijke rol gespeeld als kompas om voorbij atheïsme en immoraliteit te bewegen, en te kiezen voor God en voor Liefde. Ik beschouw alle religies als legitieme hulpmiddelen tot geestelijke groei, en ik heb zelf ook vele levens met deze religieuze gedachtegoeden doorgebracht. Maar we mogen ook de imperfecties erin zien en erkennen. We hebben op Aarde te maken gehad met imperfecties binnen religie door beïnvloeding van ego, door worstelingen tussen liefde en macht, door de grenzen van het menselijk bevattingsvermogen, door kleuring van lokale culturen, en door ongeziene beïnvloeding. Het erkennen van deze imperfecties is geen afkeuring, maar een acceptatie dat we nu eenmaal in een realiteitslaag leven waarin deze imperfecties hun rol hebben en alles doordringen, alle facetten van het leven, en dus bij uitstek ook religie, onze verhouding tot het Goddelijke. Deze imperfecties dagen ons uit om te groeien en onze perceptie te verhelderen, de ideeën die ons in onvrijheid houden los te laten, en meer en meer voor liefde te kiezen. Ons bewustzijn bevindt zich in een voortdurend rijpingsproces, ook onze perceptie van het Goddelijke, waarin we gestaag beperkende vormen loslaten of bijschaven naar minder verdichte vormen, die niet of minder met elkaar botsen. In liefde botsen vormen niet, maar geven elkaar de ruimte en laten elkaar in waarde zonder afbreuk te doen aan elkaar. Waar een angstig, gesloten hart een vernauwing kent en een tekort aan ruimte voor verschillende vormen ervaart, voelt een open, liefdevol hart niets dan ruimte en viert het de diversiteit van vormen als een rijkdom van het bestaan, zonder zich er bedreigd door te voelen.

Tegelijkertijd is een liefdevolle houding, waarin je ruimte geeft aan alles, wel ook onderhevig aan kosmische waarheden, en heeft het rekening te houden met de spelregels van de Schepping. Kaders die worden bepaald door natuurwetten, evolutionaire mechanismes en astrofysische omstandigheden. Wat betekent dat er momenten kunnen zijn dat de ruimte voor bepaalde vormen, bepaalde ideeën en gedachtegoeden, letterlijk en figuurlijk opraakt. Op dit moment in tijd gaan we frontaal tegen dit gegeven aan lopen, waarin we niet meer met zachte hand, met de mantel der liefde, de ruimte voor alle vormen kunnen behouden. Alle ideeën die we nog aanhangen, die niet resoneren op het nieuwe ecosysteem, de Nieuwe Wereld, en niet aansluiten op de transitieverschijnselen die voor de deur staan, zullen daarbij onontkoombaar gaan schuren en wringen, en uiteindelijk oplossen. Vanuit deze context bezien breekt er een tijd aan waarin grote behoefte bestaat aan waarheid, aan “tough love”, hoe onwelkom en onaangenaam ook, om in versneld tempo het nodige begrip over de transitie te kweken, en ons voor te bereiden op de grote, onontkoombare verandering die op ons afkomt. Om de acceptatie en de flexibiliteit in hart en hoofd te ontwikkelen om oude ideeën inderdaad los te kunnen laten en zich te openen voor nieuwe ideeën. Daarnaast zal er tegelijkertijd met deze “tough love” natuurlijk ook een grote behoefte bestaan aan compassie, aan “soft love”, om het loslaten van de oude ideeën met zoveel mogelijk zachtheid en begrip te laten plaatsvinden.

Er zijn een aantal vormen, een aantal ideeën die binnen het Christendom gedragen worden, die in de komende jaren door de transitieverschijnselen grondig getest zullen worden op hun waarheidsgehalte. Veel van deze ideeën zijn ontstaan door de interpretatie van zinsneden uit de Bijbel. Hieronder bespreek ik een aantal van deze ideeën. Voor de openheid en volledigheid dien ik hier te zeggen, dat ik de Bijbel in dit leven niet in zijn geheel heb gelezen. Ik heb wel veel fragmenten gelezen, predikers horen spreken en reciteren, bijbelfilms gezien, en persoonlijke, bijbel-gerelateerde ervaringen gehad. Voor de duidelijkheid, zoals altijd, dit is natuurlijk mijn persoonlijke waarheid, neem wat resoneert, en leg de rest naast je neer.

* Allereerst, de mensheid mag vooral echt het zondebesef loslaten, en zich gaan realiseren dat het niets verkeerd heeft gedaan. Jezus is niet gestorven voor onze zonden, hij heeft een opening geschapen, en het is ieders eigen verantwoordelijkheid om de voorwaarden te scheppen om door die opening te gaan. De liefde die Jezus predikte, gaat ook over zelfliefde en zelfvergeving, en dat staat volledig haaks op het idee van zondigheid, zelfveroordeling en de impuls tot het voelen van schaamte en schuld door zondebesef. Niets staat de mens meer in de weg van geluk en ontplooiing dan een lage eigenwaarde door zichzelf te straffen. Liefde voor de ander begint altijd met liefde voor jezelf. We mogen kiezen voor moraliteit zónder zelfveroordeling, niet mét. De mens is niet zondig, we zijn allemaal vrijwillig geïncarneerd in deze ruwe realiteitslaag om een rol te spelen in een Scheppingsverhaal, waarin God altijd de regie heeft behouden. En in dit verhaal is de mens ongezien onderhevig geweest aan zo’n enorme hoeveelheid onbewuste beïnvloeding, dat het weinig keus heeft gehad in de richting die het heeft gevolgd. Het inzicht in de rol van de mensheid binnen dat Scheppingsverhaal zal overigens in de komende decennia zo’n enorm positieve draai gaan krijgen, dat het zelfbeeld van de mensheid flink opgekrikt gaat worden, met een gezonde, vernieuwde trots, en een dankbaarheid de ervaring van het menszijn te mogen ervaren.

* De Bijbel bevat veel metaforische waarheden over de Eindtijd, maar ze lijken in de interpretatie ervan soms iets te letterlijk genomen te worden, of tot irreële deducties te leiden. Zoals het idee dat de Rapture de Christenen in een plotsklapse beweging naar een hemelse sfeer zal brengen, is een te éénvoudige voorstelling van zaken, wat zich de komende jaren zal gaan uitwijzen. De Christenen, zullen net als iedereen die er klaar voor is, een stapsgewijze beweging naar de Nieuwe Wereld maken, die zich niet van de ene op de andere dag zal laten zien, maar die we hier zelf samen scheppen, alleen dan onbeïnvloed door de saboterende, ongeziene krachten van de Oude Wereld. Die zogenaamde hemelse sfeer refereert aan de Nieuwe Wereld, maar deze is niet extreem anders dan de Oude Wereld. Er zullen nog steeds uitdagingen zijn, er zal nog steeds ego bestaan, alleen de ongeziene sabotage zal er in een veel mindere mate bestaan, en de zwaarste emoties van haat, angst, schaamte en schuld zullen er niet meer kunnen bestaan, waardoor het bestaan een stuk humaner en lichtvoetiger zal zijn, en de samenleving gemakkelijker tot bloei zal kunnen komen, in harmonie en welvaart.

* Het idee dat de Rapture vooraf zou gaan aan de Tribulation, en dat daarin de Christenen weggehaald zouden worden van de Aarde en de Tribulation hen bespaard zou worden, is ook een misvatting. We are all in it together the coming years. De overgang van de Oude Aarde naar de Nieuwe Aarde kent een overlap van meerdere jaren, en je zou kunnen stellen dat zowel de Rapture als de Tribulation beiden tegelijkertijd plaatsvinden in de komende jaren. Echter zal de Rapture op een subtiele wijze plaatsvinden zoals ik in het vorige punt beschrijf en niet als een plotselinge verhuizing naar een hemelse sfeer. Iedereen zal geen andere keus hebben dan getuige te zijn van de Tribulation, ook de Christenen. In hoeverre men er echter onder zal lijden, daarin ligt het grote verschil, en dat is ook nog eens enorm gradueel, en verschilt per individu. Vrije wil keuzes, traumatische bagage en onuitgewerkt karma beïnvloeden daarin nog steeds ieders individuele omstandigheden. In grote lijnen zullen zij die naar de Nieuwe Wereld gaan, het drama van de Tribulation waarnemen zonder er innerlijk in mee gesleurd te worden. Zij zullen in een zekere mate van onthechting waarnemen wat er gebeurt, en ondersteuning bieden zoveel als mogelijk. De Christenen zullen dus niet plots de Aarde verlaten, zij zullen net als iedereen gedurende deze periode met het ene been in de Oude Wereld en het andere been in de Nieuwe Wereld staan, waarbij zij zich wel hebben bevrijd van de onvrije invloeden van de “Oude Aarde”, maar welke ze echter nog steeds zintuiglijk waarnemen zolang deze nog bestaat. Overigens wil ik hier benadrukken dat een eventueel overlijden van mensen tijdens de Tribulation niet impliceert dat ze niet naar de Nieuwe Wereld gaan. In veel gevallen zullen zielen ervoor kiezen de heftigheid van de transitie niet door te maken en in een volgend leven alsnog geboren te worden in de Nieuwe Wereld.

* Je hoeft geen Christen te zijn om deel uit te maken van de Rapture of de Ascensie. Je hoeft Jezus niet te omarmen, je hoeft zelfs niet in God te geloven. Dat klinkt misschien vreemd, maar toch is het zo. De voorwaarde voor ascensie/Rapture liggen niet in je perceptie of omarming van God of Jezus, maar in je belichaamde Licht, in de kracht van je hart en je integriteit en moraliteit. Voor het goede kiezen, voor liefde kiezen, en daarnaar leven, is waar het om gaat. Het gaat om de mate waarin je Goddelijk Licht hebt toegelaten in je bewustzijn. Uiteindelijk is ascensie/Rapture een natuurkundige kwestie van energie, waar geen enkel oordeel bij komt kijken. Het gaat slechts om de vraag of je bewustzijn er klaar voor is om te leven in een volgende, liefdevollere realiteitslaag. De enige die daar naast de natuurkundige voorwaarde van voldoende integratie van Licht over gaat, is je eigen ziel. Dat betekent dat ook een atheïstisch, moreel mens kan ascenderen. Begrijp me niet verkeerd, het kan zeker helpen wanneer je inderdaad je hart opent voor Jezus en God, daar is geen twijfel over mogelijk. Dat heeft een reëel effect op de liefde die je voelt in je hart, maar het is geen harde, expliciete voorwaarde. Er zijn bijvoorbeeld een hoop nog jonge mensen die reeds over kristalhelder bewustzijn beschikken, maar vanwege hun jonge leeftijd helemaal nog niet bezig zijn met God, of Jezus of ascensie, en er misschien zelfs een puberale, rebelse houding naar hebben. Zij zijn vooral gewoon bezig jong te zijn, en maken deze transitie op jonge leeftijd mee. En ook al besteden ze er geen aandacht aan en beschouwen ze zichzelf wellicht zelfs als atheïstisch, zij zullen gewoon mee ascenderen omdat hun bewustzijn er klaar voor is. Daartegenover staat dat er ook Christenen zijn die mogelijk niet in aanmerking komen voor de Rapture, omdat zij onvoldoende Licht in hun hart hebben toegelaten. Een Christen met diepe haat in het hart voor andere religies of rassen heeft het bijvoorbeeld nog niet goed begrepen.

* Jezus is niet de enige weg. Dat heeft hij ook nooit zo bedoeld, het ging niet om zijn persoon. Hij was een vertegenwoordiger en spreekbuis van een collectief veld van bewustzijn dat door hem heen sprak in een gepersonaliseerde vorm. Dit is een kristalhelder bewustzijnsveld, dat de gehele kosmos doordringt, waar iedereen in stapt wanneer men een mate van spirituele volwassenheid bereikt. Dit veld ontvangt elk mens of wezen, dat een mate van verhelderd, gerijpt, gekerstend bewustzijn ontwikkeld heeft. Ascensie/Rapture is primair een innerlijk proces, waarin men zelf innerlijk verantwoordelijk is voor de vereiste verandering. Men dient zelf de liefde te demonstreren, en zichzelf te transformeren van de cocon naar de vlinder. Anderen kunnen daarin de weg wijzen, maar niet voor je lopen. En het hart openen voor Jezus is nooit een slecht idee, maar er bestaat de valkuil daarmee een passieve afhankelijkheid te scheppen van iets buiten onszelf, en verantwoordelijkheid buiten onszelf te plaatsen, in de veronderstelling dat deze stap voldoende is om in aanmerking te komen voor de Rapture.

* De Schepping is multidimensionaal van aard, en het is geen zonde om in interactie te gaan met andere dimensies. De kerk en verschillende artikelen in de Bijbel prediken zover mogelijk weg te blijven van het paranormale, van magie en hekserij, en dit lijkt een hardgebakken overtuiging te zijn onder Christenen. Toegegeven, waarschijnlijk was het voor de meeste mensen in de tijd van de Bijbel inderdaad een goed idee om ervan weg te blijven. Maar het is een onjuiste interpretatie dat dit bedoeld is geweest als een eeuwig geldend advies. Het had betrekking op de evolutiestatus die op dat moment gold voor de mensen. Het is een kwestie van rijping van het bewustzijn waardoor multidimensionaliteit zich als vanzelf op een natuurlijke wijze opent. Uiteindelijk, over meerdere levens heen, wordt iedereen “paranormaal”, ook de grootste tegenstanders ervan. Het is geen gave of afwijking, maar een natuurlijke eigenschap, een verbreding van zintuiglijke waarneming. Alle religies hebben altijd mystieke takken gekend, waarin zieners en orakels de geheimen van het bestaan leerden kennen, omdat zij er klaar voor waren. Jezus had zelf in zijn leven ook volop multidimensionale waarneming, en hij mediteerde regelmatig met Maria met een open geestesoog. En ook Boeddha had multidimensionale waarnemingen toen hij zijn verlichting aan het bereiken was. We dienen op Aarde te gaan begrijpen dat voor al het leven in het universum het zgn. “paranormale” de norm is, niet de uitzondering. De mensheid is hierin juist de uitzondering geweest, met slechts toegang tot haar fysieke zintuigen. Dit hing samen met de quarantaine van de Aarde, en met krachten die ons wilden verhinderen de ware aard van het bestaan te kunnen waarnemen en ons in de fysieke illusie te houden. Omdat de illusie op Aarde lange tijd te sterk was, bestond er voor de meesten te veel risico en gevaar wanneer men te vroeg multidimensionaal zou gaan waarnemen, maar dat is nu op een collectief niveau aan het veranderen. Het is geen toeval dat er in deze transitietijd de afgelopen tientallen jaren zoveel esoterische kennis is vrijgekomen waar dat eerder alleen toegankelijk was voor geïnitieerden binnen kleine kringen. Het is ook essentieel onderscheid te maken tussen zwarte magie en witte magie. Zwarte magie dient alleen macht en beperkt de vrije wil, en het is zeker aan te raden om daarvan weg te blijven. Witte magie daarentegen houdt zich bezig met bescherming, heling en groei, het respecteert de vrije wil, en kan daarmee de evolutie van de ziel dienen. Terzijde, binnen de Kerk, die publiekelijk magie en hekserij altijd heeft afgekeurd, is er volop gebruik gemaakt van zwarte magie om haar eigen macht te vergroten.
De grote transitie die nu plaatsvindt, en het wegvallen van de quarantaine van de Aarde, heeft grote implicaties voor dit onderwerp, omdat vele, vele mensen er nu wel klaar voor zijn om met hun geestesoog te gaan waarnemen, waardoor het “paranormale” langzaam maar zeker ook op Aarde de norm zal worden. En dat zal de Christenen vragen hun weerstand erop naast zich neer te leggen. Overigens is dit geen argument om alle paranormale praktijken maar ok te vinden. Ook daarbinnen bestaan vormen die in de Nieuwe Wereld geen ruimte meer gegeven zullen worden. Glaasje draaien blijft een zeer slecht idee. Ook binnen het paranormale mogen we collectief groeien in volwassenheid, wijsheid en onderscheidingsvermogen, zodat we verantwoordelijk met de mogelijkheden van het geestesoog om zullen gaan.

* Jahweh is niet God, de Bron, the “Most High” of the Supreme Creator. Jahweh is een scheppend wezen dat zich die rol heeft toegeëigend en zich een beetje heeft gedragen als een boze gevangenisbewaarder over de Aarde. Maar diens macht is nu gebroken, de mensheid is vrijgekomen van zijn juk, en vrij om zich her te verbinden met de ware Bron. De machtsenergie van Jahweh heeft het Oude Testament doordrongen, of beter gezegd, het bewustzijn doordrongen van degenen die het Oude Testament hebben geschreven. Hierdoor draagt het Oude Testament een voelbaar zwaardere energie, en bevat het teksten die nogal streng, hardvochtig en oordelend zijn, en niet de liefde weerspiegelen van de ware God. We hoeven de ware God niet te vrezen, wel ontzag te hebben en te eerbiedigen, daarin ligt een groot verschil. Overigens beweer ik hiermee niet dat wat er in het Oude Testament staat onwaar is, alleen dat het gelaagd is en veroordeling bevat, en daarmee tussen de regels door een ongeziene, saboterende kracht in zich draagt die mensen onbewust tegenwerkt in de rijping van hun bewustzijn.

* Volgens mijn informatie is Jezus niet aan het kruis gestorven. Hij heeft wel aan het kruis gehangen en heeft daarbij een “door de dood” initiatie doorgemaakt, wat zowel een stap inhield in zijn eigen, persoonlijke evolutie als een opening schiep voor het menselijk, collectief bewustzijn. Maar hij is niet daadwerkelijk overleden aan het kruis. Voorafgaand aan zijn periode in Israël heeft hij een tijd doorgebracht in Egypte, waar hij de initiaties van het Christusbewustzijn doorliep. En na de periode in Israël heeft hij nog jaren geleefd in India en Tibet.

* Jezus is niet de enige zoon van God. Wij zijn allen kinderen van God. In onze evolutie richting de absolute belichaming van onvoorwaardelijke liefde is het essentieel dat we alles en iedereen, inclusief onszelf, als gelijkwaardig zien, en begrijpen dat elke perceptuele ongelijkwaardigheid een product is van ons eigen gebrek aan eigenwaarde. Liefde trekt alles horizontaal. Maar dan ook ALLES. In liefde smelten alle minderwaardigheidscomplexen en alle meerwaardigheidscomplexen. Dat is wat ware zelfrealisatie ook is, het wegnemen van elk spoor van perceptuele ongelijkwaardigheid, waardoor een zelfvertrouwen ontstaat dat niet op ego gebaseerd is, maar op pure vrijheid in zijnskracht.
We zijn allen gelijkwaardige vonken of aspecten van het Totale, Allesomvattende Bewustzijn dat God is. Zoals druppels in een oceaan, of de cellen in het menselijk lichaam, zijn we allen cellen in het lichaam van God. Het bewustzijn van God manifesteert zichzelf als energie, en de gehele kosmos bestaat uit deze energie. Alles wat is, alles wat vorm heeft aangenomen in deze oceaan van energie, is geboren uit en maakt onlosmakelijk onderdeel uit van God. En dat maakt dat de mens Goddelijk is, dat de hond Goddelijk is, en dat de grasspriet in de tuin Goddelijk is.
De omarming van het gegeven dat men zelf Goddelijk is, en niet alleen Jezus, lijkt een harde dobber voor veel Christenen om te aanvaarden. Zonder het grootse, liefdevolle werk van Jezus te willen bagatelliseren, bestaat er wellicht ook waarde om zijn rol vanuit een groter perspectief te zien. We zijn als mens begrijpelijkerwijs geneigd om veel belang te hechten aan wat er voor onze neus in het heden en recente verleden is gebeurd. Maar wat nu als we stil staan bij het idee dat de kosmos een oneindige hoeveelheid planeten kent waarop intelligent leven leeft? En al deze planeten te maken hebben met natuurlijke cycli, tijdperken die gekenmerkt worden door dalend en opkomend bewustzijn. Dan is het niet gek te denken dat ook daar voorafgaand aan het einde van tijdperken, zoals die waarin wij ons nu bevinden, er liefdevolle boodschappers zullen verschijnen om openingen te scheppen en de planeetbewoners de weg te wijzen, de optie te bieden om voor liefde en spirituele groei te kiezen?

* We hebben naast het geschenk van leven ook het geschenk van vrije wil en creativiteit gekregen. En dat maakt dat we niet alleen Goddelijk zijn, maar ook Creators, binnen het lichaam van God. Weliswaar op dit moment nog Kindergarten Creators, maar desalniettemin Creators. Naarmate we groeien in bewustzijn, krijgen we allen een steeds grotere creatieruimte en steeds grotere verantwoordelijkheden toegedicht, tot aan het besturen van hele universa toe. En op dat lange pad staat zelfs Jezus nog maar het begin ervan. Vele Christenen lijken het moeilijk te kunnen aanvaarden dat we zelf allemaal Goddelijke Scheppers zijn. Het heeft de schijn van aanmatiging en arrogantie, van een onbescheidenheid tegenover God. Men kijkt wellicht naar hoe Lucifer zich heeft gedragen door zich af te splitsen en zijn eigen realiteit te scheppen, en men vreest wellicht dat dit het lot is van allen, die zich opstellen als een eigenwijze Creator. Het verschil ligt er echter in dat wanneer men God als de hoogste autoriteit blijft erkennen, men zich conformeert aan diens natuurwetten, liefde als hoogste goed nastreeft, en vrije wil tot in het absolute respecteert, er nog steeds een hele grote ruimte bestaat waarbinnen men, binnen die kaders, vrijelijk kan scheppen, of taken gedelegeerd kan krijgen van God, om onderdelen van de Schepping in vrije wil te besturen namens God. En dat allemaal in een bescheidenheid, egoloosheid en eerbiediging naar God en Liefde. Dat is de grote schoonheid van de Schepping, waarin zoveel plezier in creativiteit wordt ervaren. We mogen op Aarde leren daar minder krampachtig mee om te gaan, en accepteren dat die Lego doos waar we graag mee spelen, steeds grotere vormen aanneemt, tot een uiteindelijke omvang die we nog niet kunnen bevatten als mens.

* En dan de New Age Beweging. Dit verdient eigenlijk een apart blog, maar samengevat, het is essentieel dat we de hoofdzaken van de bijzaken scheiden, en dat we de inhoud van de vele verschijningsvormen scheiden. De New Age Beweging is in beginsel niet een sociale orde. Het is niet een trend of een gehypte cultuur. Het wordt niet gedefinieerd door de grote diversiteit aan producten en diensten die erbinnen worden aangeboden. Het wordt niet gedefinieerd door het ego dat zich daarin voortbeweegt, of de corruptie die erbinnen voorkomt. Het wordt niet gedefinieerd door de illusies waaraan het blootgesteld wordt. En het wordt al helemaal niet gedefinieerd door de meningen en oordelen van buiten de New Age Beweging óp de New Age Beweging. Beoordeel het niet op de vele vormen of substromingen die de deelnemers binnen de Beweging ontwikkeld hebben, of op de vele imperfecties die, zoals in alles, ook binnen de New Age Beweging bestaan. Beoordeel het niet op eventuele, onaangename interacties met andere deelnemers binnen de Beweging. Beoordeel het niet op tegenvallende workshops, lichtzinnige festivals, lege rituelen of disproportionele verdienmodellen. Beoordeel het niet op angstwekkende, multidimensionale ervaringen of persoonlijke, teleurstellende, spirituele gebeurtenissen. New Age is geen slachtoffer van vals licht, het breekt het juist open, in haar eigen Goddelijke timing. Elke ontdekking die we doen die illusies blootleggen, ook binnen de Beweging, is onderdeel van het dynamische proces van de beweging naar de Goddelijke Waarheid, en doet niets af aan de zuiverheid of slaagkans van de Beweging. Alle randzaken zijn altijd voorspelbare en onvermijdelijke elementen geweest, en het is aan ons om het grote plaatje voor ogen te houden, en de moed, de volhardendheid, het geduld en het vertrouwen vast te houden. Staar jezelf niet blind op randzaken die niet optimaal verlopen. Het proces is voor niemand gemakkelijk, het ego voert in dit transformatieproces een doodsstrijd, individueel en collectief. Wees daarom mild, compassievol en vergevingsgezind, naar jezelf en anderen. Laat in momenten van gebrek aan vertrouwen, teleurstelling of vermoeidheid geen cynisme toe in je hart ten aanzien van je perceptie op de New Age Beweging. Je doet niemand een plezier door de New Age Beweging een New Cage Beweging te noemen, jezelf niet, en ook zeker net wakker geworden mensen niet. Liefde en optimisme is waar het hart om vraagt, en cynisme is daarin een spelbreker. Het blije, onbevangen kind in ons kent geen cynisme, en het is dit kind dat de Aarde zal erven, en de creatieve impuls draagt die de Nieuwe Wereld straks met plezier en moeiteloosheid zal scheppen.

Wat is de New Age Beweging wel? De New Age Beweging is in hoofdzaak een gigantische bewustzijnsrevolutie die succesvol verloopt. Het is een Goddelijk geplande versnelling en verbreding van spiritualiteit voorbij de beperkende elementen van religie. Het is een noodzakelijke introductie tot de esoterische, multidimensionale werkelijkheid die straks gemeengoed is op de Nieuwe Aarde. Het is een groots, collectief transformatieproces die met een ongekende snelheid verloopt, waar alle ogen in de Melkweg voor aan het applaudisseren zijn. De New Age Beweging is niet een verzinsel van Satan, hoewel Satan de mensheid dat natuurlijk graag laat geloven. De New Age Beweging is het sluitstuk van het Goddelijke Project om het Christusbewustzijn op Aarde te brengen. Je kunt de komst van het Koninkrijk Gods waar in de Bijbel over wordt gesproken niet los zien van het bewustzijnswerk dat verricht wordt binnen de New Age Beweging. Het is niet los te zien van de gebeurtenissen die in de Bijbel worden beschreven. Het project dat schuilgaat achter de Joodse lijn via Noah, Abraham, Jacob, Mozes, David, Salomon en Jezus en Maria Magdalena, en de verspreiding van het Christus DNA via de kinderen van hun kinderen in de afgelopen 2000 jaar, eindigt met de incarnatie in het heden van miljoenen zielen, de lichtwerkers, om het werk af te maken, en de Diamanten Revolutie en het Nieuwe, Gouden Jerusalem daadwerkelijk tot realisatie te brengen. De Essenen, de Apostelen, de Katharen, al deze zielen zijn momenteel opnieuw geïncarneerd op Aarde, en maken deel uit van de New Age Beweging, om het werk dat ze in eerdere incarnaties in gang hebben gezet, af te maken. Denk je dat de term “starseeds” uit de lucht is komen vallen, en er geen samenhang bestaat tussen het leger aan starseeds in het heden, en de uitspraak van God tegen Abraham, dat “hij zoveel afstammelingen zal hebben als er sterren aan de hemel staan”? (Genesis 15:5) De starseeds ZIJN deze afstammelingen, de sterrezaden die dankzij de transformatie van hun bewustzijn de sterrenhemel zullen bevruchten met het zaad (geactiveerd DNA) van hun vernieuwde bewustzijn.

Geen mens zou in zijn eentje in staat zijn geweest de hoeveelheid Licht naar de Aarde te brengen dat nodig was voor deze transitie, ook Jezus niet. Komt er een Second Coming? Zeker, die staat voor de deur, de I AM Presence die door Jezus werd belichaamd en door hem heen sprak, is zich sinds 2021 collectief aan het nestelen in de mensheid. Echter heeft deze Second Coming geen betrekking op de persoon van Jezus, maar op de terugkeer van het Christusbewustzijn an sich, dat breed gedragen zal worden. Wees niet verbaasd als het onder andere vele “New Agers” zullen zijn die in de toekomst dit Christusbewustzijn zullen vertegenwoordigen. En velen van hen zullen doen wat Jezus deed, zoals hij zelf heeft gezegd. Het Koninkrijk Gods of de Hemel op Aarde brengen is altijd het hoofddoel van de New Age beweging geweest, en dit Goddelijke Plan ligt op koers. Tracht daarom een integrale visie te ontwikkelen, zie de overlap, de verstrengeling en de samenwerking tussen het Christendom en de New Age Beweging, en laat het niet tot verdeeldheid leiden. We zijn allen samen op weg naar dezelfde toekomst. De scheidslijn die mensen ertussen ervaren, bestaat slechts bij de gratie van hun eigen beeldvorming en wat verouderde ideeën, die we collectief onder de invloed van de aanstaande transitieverschijnselen op Aarde mogen gaan los weken, om zo stappen te zetten naar meer vormeloosheid en onthechting, wat op hun beurt meer ruimte geeft aan de onvoorwaardelijke liefde, waar we allen naar verlangen, en welke in de Nieuwe Wereld de regie zal gaan voeren.