Ergens in de Sinaï woestijn, in de buurt van het Catharina Klooster, bevindt zich (op etherisch niveau) een enorme, ondergrondse hangar, waar het een komen en gaan is van buitenaardse ruimteschepen. In deze hangar stonden destijds vele verticale capsules, een soort “med beds”, waar lichtwerkers in lagen. Althans, waarin hun etherische lichamen lagen. Karin en ik lagen er ook in. Het ging om een groep van duizenden pionierende lichtwerkers die klaar waren voor de kristallisering van hun fysieke lichaam, als onderdeel van de fysieke ascensie naar de vijfde dimensie. Blijkbaar was het hiervoor nodig dat onze etherische lichamen tijdelijk in deze capsules lagen. De meeste lichtwerkers hebben hier waarschijnlijk niets van gemerkt, anders dan het ervaren van de gebruikelijke ascensiesymptomen.

De hangar werd op een gegeven moment aangevallen door de reps. Ze waren er op uit te voorkomen dat deze lichtwerkers zouden kristalliseren, en zo uit hun invloedssfeer zouden geraken. Zij werden echter tegengehouden door de aartsengelen. De aartsengelen verschenen en kwamen tussenbeide, omdat met deze aanval contracten werden gebroken. Aartsengel Michaël hield de reps een contract voor, wat de reps eonen geleden getekend hadden, welke impliceerde dat deze actie niet toegestaan was. Omdat de reps geen partij zijn voor de aartsengelen, en zij zich realiseerden dat deze aanval contractueel buiten de hen toegestane speelruimte plaatsvond, dropen ze af.

Ik deel deze ervaring als illustratie hoe het contract ook in andere dimensies een veelvuldig gebruikt instrument is om bindende afspraken te maken, en in het bijzonder, om de speelruimte van duale spelers af te bakenen. Het geeft een garantie dat de vrije wil van duale spelers niet oneindig is, maar dat zij zich dienen te houden aan gestelde kaders, die passend zijn binnen de evolutie op macroniveau. Deze contracten zullen vaak samenlopen met de duur van tijdperken, en astronomische, cyclische bewegingen binnen Galaxy’s, waarin sterrenstelsels soms meer en soms minder licht ontvangen van de Grote Centrale Zon. De aartsengelen bewaken de navolging van de natuurwetten binnen het universum, en beschermen daarmee de vrije wil, maar ook de grenzen van de vrije wil. En dus in het bijzonder daar waar er contracten aangegaan zijn. Wij bevinden ons als mensheid nu in de overgang naar een nieuw tijdperk, en kennelijk eindigen daarmee ook bepaalde contracten van duale rassen die door de gehele geschiedenis van de Aarde heen van invloed zijn geweest, en daar de vrije wil ruimte voor hebben gekregen.

Wanneer je hierbij stilstaat, en bedenkt hoe de hele kosmos één groot raderwerk is van zonnen en hemellichamen die om deze zonnen heen draaien, van kosmisch niveau tot aan solair niveau, dan zie je daar een zeer gestructureerd systeem in terug, waarin er steeds afwisselende hoeveelheden Licht stroomt naar uiteindelijk de planeten en haar bewoners. Vaak zal dat Licht gewoonweg te sterk zijn voor het Donker om er te opereren, en is het gedwongen zich te verplaatsen naar schaduwgebieden. Dit maakt dat het Licht niet zozeer altijd “wint” van het Donker, maar eigenlijk door de opzet van deze structuur altijd volledig in controle is over de speelruimte die het Donker krijgt. Er is dan ook eigenlijk geen sprake van “winnen”, wat toch enige gelijkwaardigheid in macht veronderstelt, waarin het onzeker is wat de uitkomst is. Er is eerder sprake van dat het Licht het Donker binnen bepaalde kaders toestaat, waarin het Licht te allen tijde oppermachtig is, het speelveld bestuurt, en ingrijpt waar natuurwetten en contracten worden geschonden of waar de balans op een hoger macroniveau in het geding is. Dit gegeven biedt veel vertrouwen en hoop. Het betekent dat uiteindelijk chaos orde nooit volledig kan overmeesteren, er bestaan altijd hogere niveaus van orde die de chaos inkaderen. Daarmee komt alles in dit kosmische raderwerk uiteindelijk altijd goed, wanneer je voldoende uitzoomt en het vanuit het eeuwige perspectief van de ziel bekijkt.

Daarnaast zijn er nog andere mechanismes te benoemen, in hoe de Schepping is opgezet, die maken dat het Licht altijd “wint”. Zo is de ziel onverwoestbaar, hoever men ook is afgedaald. Een ander mechanisme is dat wezens in staat zijn om te schouwen en invloed uit te oefenen in de dimensies onder de eigen dimensie waar hun eigen bewustzijn zich bevindt, maar niet in de dimensies boven hen. Dat betekent bijvoorbeeld dat 4D reps in 3D kunnen monitoren en manipuleren, maar niet omhoog kunnen kijken, waar zij op hun beurt weer gadegeslagen worden door wezens uit 5D en hoger. Zo zullen de reps waarschijnlijk vele regeringsvergaderingen op de Aarde ongezien bijwonen, maar hun eigen vergaderingen zullen zeer zeker ook gemonitord worden door lichtwezens, waardoor hun oorlogspelletjes altijd tot in detail bekend zijn. En beschikken de reps over een hogere intelligentie en technologie dan de mens, reken maar dat de intelligentie en technologie van de wezens in de dimensies erboven met nog een factor tien te vermenigvuldigen zijn.

En ja, we worden bijgestaan door deze lichtwezens voorbij 4D, ook al vertellen zij ons terecht dat het initiatief en de verantwoordelijkheid primair bij ons ligt. En we worden dus niet alleen bijgestaan door hen, wanneer we een beroep op hen doen. En we worden niet alleen bijgestaan door hen, omdat het in werkelijkheid multidimensionale delen van onszelf zijn. En we worden niet alleen bijgestaan door hen, omdat we in een transitiefase verkeren waarin er veel nieuw Licht naar de Aarde komt, en het te heet wordt onder de voeten van de duale spelers. En we worden ook niet alleen bijgestaan omdat de planeet Aarde een uniek en geliefd project is dat gevolgd en gesteund wordt vanuit de allerhoogste dimensies. Nee, we worden dus ook bijgestaan omdat “vrije wil ruimte” contracten zijn verlopen voor deze duale spelers, en de navolging daarvan wordt afgedwongen door hogere Lichtkrachten, waaronder de Aartsengelen. Iets om vertrouwen uit te putten.