Deze multidimensionale context is van grote invloed op onze relaties, en vooral onze liefdesrelaties. En in het bijzonder op relaties van lichtwerkers, omdat zij hoogsensitief zijn, continu in transformatieprocessen verkeren, en extra op het vizier staan van externe, ongeziene, saboterende krachten. Het is daardoor een hele kunst om onder deze omstandigheden een liefdesrelatie te handhaven.

Er komen in die continue transformatieprocessen voortdurend oude wonden naar de oppervlakte om geheeld te worden, en deze “open wonden” kunnen tijdelijk emotionele en mentale turbulentie veroorzaken, soms subtiel, soms heftig. Soms hebben onze eigen Hogere Zelven een hand in het veroorzaken van de benodigde triggers om een oude wond te activeren en naar de oppervlakte te brengen, en die triggers ontstaan bij uitstek in de spiegelende interactie binnen liefdesrelaties. En soms is een trigger niet nodig, en komt de wond vanzelf naar boven. Maar in beide gevallen zullen de open wonden die tijdelijk aan de oppervlakte drijven, onze stemming, onze kwetsbaarheid, onze weerbaarheid, onze tolerantie, onze irritatiegrenzen, én vaak ook onze neigingen tot projectie beïnvloeden. Deze wonden vragen meestal slechts om tijd, om gedurende enkele dagen of weken, en bij diepgaande wonden zoals het Atlantis trauma zelfs maanden of jaren, opgelost te worden in de aura, vooral in de astrale en emotionele lichamen. Maar in de tussentijd, terwijl deze wonden aan het helen zijn, hebben we een leven te leiden, van relaties en werk, waarin we met andere mensen in interactie zijn, en is het steeds de vraag in hoeverre we de open wonden deze interacties laten beïnvloeden. In deze interacties bestaat door een gebrek aan inzicht in de aanwezigheid en achtergrond van deze actieve, oude wonden binnen onszelf, de valkuil van projectie, waarin we in het heden of recente verleden zoeken naar mogelijke, zichtbare oorzaken buiten onszelf en het gedrag van anderen als oorzaak aanwijzen, terwijl dit niet de werkelijke oorzaak is, maar slechts een trigger of spiegel die ons de actieve, oude wond bewuster en sterker laat ervaren. Wanneer we ons niet bewust zijn van deze potentiële mechanismes binnen onszelf, kan dat leiden tot slachtoffergedrag en onterechte oordelen en verwijten naar de mensen om ons heen. Het kan in dergelijke situaties leiden tot een houding van “Je doet me pijn” in plaats van “Je triggert een oude pijnplek waar jij geen rol in hebt gehad”.

Het is een niet gemakkelijke opgaaf om de verwerking van deze oude wonden altijd bij onszelf te houden, zonder het ons gedrag naar de ander te laten vormen, zonder het onze relaties te laten beïnvloeden. En dat geldt helemaal wanneer beide partners binnen een liefdesrelatie door soortgelijke transformatieprocessen gaan, en actieve, oude wonden doorwerken, die hun ego’s tijdelijk kunnen versterken, irritatieniveaus kunnen verhogen en de harmoniserende kracht van de liefde naar een lager pitje brengen, waardoor frictie en conflict kunnen ontstaan. Het is dan zaak om te trachten in een reflectieve houding en natuurlijke zelfbeheersing te verblijven en niet in projectie te vervallen, maar dat is niet altijd even gemakkelijk en ik vermoed dat iedereen, en zeker de lichtwerkers, herkenning in deze uitdaging vindt. Als het niet lukt om in deze staat te verblijven, is het natuurlijk ook ok, het is niet iets om te veroordelen. Bovendien heeft het uiten ook een katalyserende functie en kan de frictie tot nuttige communicatie en nieuwe, gedeelde inzichten leiden. Maar het kan ook de onderlinge dynamiek te sterk verstoren en de spanningen te groot maken voor het overleven van de relatie.

Maar naast deze dynamiek rondom het doorleven van onze transformatieprocessen in deze bijzondere tijd is er nog iets anders aan de gang wat relaties beïnvloedt, wat specifiek te maken heeft met de aard en het mechaniek van het collectieve ascensieproces, waar ik zo op in wil gaan. We noemen het voor het gemak ascensieproces, maar we weten allemaal dat het niet alleen om ascensie gaat, maar ook om descensie, om indaling, gronding. Zonder gezonde gronding is er geen gezonde frequentieverhoging. Het is een expansieproces. We groeien niet alleen “naar boven” en ook niet alleen “naar beneden”, we expanderen alle kanten tegelijkertijd op, als een steeds groter wordend veld. In dit proces geldt dat frequentieverhoging zonder gronding slechts tot een bepaalde hoogte lukt, maar daarna gauw gepaard gaat met overbelasting van het zenuwsysteem, psychische disbalans en overgevoeligheid voor beïnvloeding door externe impulsen en krachten.

Het collectieve ascensieproces gaat voor een groot deel om het in balans brengen van onze yin en yang, onze innerlijke, mannelijke/vrouwelijke balans (ongeacht of men man of vrouw is). Wanneer men een sterk ontwikkelde yin kracht heeft, is men een sterke en diepe voeler (en verbinder), en wanneer men een sterk ontwikkelde yangkracht heeft, is men een sterke en diepe denker. In een ongebalanceerde staat gaat de één meestal ten koste van de ander. Het voelen en denken verdringen elkaar dan in plaats van dat ze samenwerken. De meeste mensen hebben het één meer dan het ander ontwikkeld. Alle zogenaamde adviezen over manifestatietechnieken waarmee je wordt doodgegooid op internet ten spijt, het zijn vooral mensen die én sterke voelers én sterke denkers zijn, die krachtige manifestators zijn, maar dat is niet iets wat je even activeert in een cursus of een mentaal lifehacking trucje. Het vraagt om heling, balancering, én ontplooiing van onze emotionele én mentale kracht.

We zijn allemaal, lichtwerkers bij uitstek, binnen de context van het collectieve ascensieproces bezig met het versneld in balans brengen van deze yin yang krachten in onszelf. Wat ons in honderden incarnaties niet is gelukt, doen we nu even in zo’n 30 jaar tijd. We ontvangen deze heling en balancering binnen de genoemde transformatieprocessen als een dispensatie, noodzakelijk voor ascensie, en intrinsiek aan ons lichtwerk, onze bijdrage aan het collectieve ascensieproces. Dit vindt plaats door verschillende, parallelle processen in ons energieveld, die gezamenlijk onze human template upgraden, maar het proces van het releasen van trauma staat daarin wel centraal. Het gevolg van deze release is dat we minder verdicht raken, onze frequentie verhogen, dieper gronden, hogere chakra’s activeren, hogere lichtlichamen belichamen en DNA strengen reactiveren.

Dit is wat er op individueel niveau gebeurt, maar er schuilt ook een meer macrokosmisch proces achter, waaraan we ook allemaal deelnemen, en waar we allemaal microkosmische uitdrukkingen van zijn. Dit is het Goddelijk Plan, waarin de mensheid instrumenteel is als ankerpunt, en waarin enorme, multi-universele velden betrokken zijn en waarmee immense belangen gemoeid zijn, veelal voorbij ons voorstellingsvermogen. Het Gouden Tijdperk dat zojuist is geactiveerd op Aarde, het gouden bewustzijn dat aan het terugkeren is, is precies een weerspiegeling van de yin yang balans, op micro- en macroniveau. Het is het einde van de patriarchaat en het matriarchaat in onszelf, en daarmee in de samenleving. Deze nieuwe balans verruilt macht voor liefde en geeft meer ruimte aan het innerlijk kind, waardoor het leven vrijer, eerlijker en speelser wordt.

Je kunt gemiddeld genomen stellen dat vrouwen meer in hun mannelijke kracht aan het komen zijn, en mannen meer in hun vrouwelijke kracht aan het komen zijn. En die nieuwe balans brengt voor iedereen individueel een gevoel van innerlijke veiligheid en stevigheid met zich mee, die er eerder minder was en als vanzelf onbewust naar buiten geprojecteerd werd binnen relaties. Mannen en vrouwen werden onbewust beoordeeld onder invloed van de innerlijke, gewonde man en de innerlijke, gewonde vrouw. De yin yang disbalans in de één triggerde daarbij de yin yang disbalans in de ander. Deze yin yang balancering die collectief aan de gang is, heelt de innerlijke man en de innerlijke vrouw, waardoor het gemakkelijker en vanzelfsprekender wordt om het bewustzijn in het hart gecentreerd te houden, en waardoor de liefde van het hart de dominante kracht wordt binnen het eigen bewustzijn, en binnen relaties.

Hoewel ik wat algemeen spreek over gronding, gaat het ook om iets heel intiems dat hierin speelt. Het gaat om het vrouwelijke dat het mannelijke ontvangt, en het mannelijke dat zich laat ontvangen door het vrouwelijke. Zowel innerlijk als uiterlijk. De yoni die de lingam ontvangt. De engel die de draak ontvangt. Vanuit het perspectief op het hoogste macroniveau gaat het om de Goddelijke Moeder die de Goddelijke Vader ontvangt, waarmee het universum bevrucht wordt en zo een universele cyclus tot voltooiing gebracht wordt. En dit grootse, innerlijke proces wordt op microniveau gespiegeld in de relatie tussen mannen en vrouwen, in hun liefde, kwetsbaarheid, intimiteit en seksualiteit. Veiligheid en traagheid zijn daarin essentieel. Het vrouwelijke wil de veiligheid voelen in het ontvangen van het mannelijke, met liefde, zachtheid en respect. En het mannelijke wil net zo goed met veiligheid ontvangen worden, met liefde, zachtheid en respect. Beiden verlangen op integere, authentieke en transparante wijze benaderd te worden, in vrijheid en zuiverheid, zonder enige vorm van dwang of manipulatie. En beiden voelen het onbewust wanneer daar trauma of liefdeloze intenties aan in de weg staan, waardoor de veiligheid wegvalt.
Om deze reden is de descensie, de grondingsweg binnen het ascensieproces, een zeer delicaat helingsproces, op micro- én macroniveau. Zo binnen, zo buiten, en zo boven, zo beneden. Waarin om beurten met babystapjes heling plaatsvindt van zowel het mannelijke als het vrouwelijke binnen onszelf, zodat het mannelijke langzaam naar binnen kan komen. Dit vraagt om een hoop heling in vooral de onderste chakra’s. Er kunnen veel trauma’s en angsten opgeslagen liggen in de bekken, de buik, de zonnevlecht en het hart, die goede gronding in de weg staan, die geen toegang geven aan een stevige belichaming van ons grotere bewustzijn en energieveld. Onze hogere lichtlichamen, onze hogere zelfdelen, willen in ons indalen, maar daar moet eerst ruimte voor gemaakt worden.

Eén van de pijlers en grote uitdagingen in dit proces van gronding en yin yang balancering, is het mannelijke dat in zijn gevoel komt. Gronding gaat niet alleen over fysieke gronding, het gaat ook over emotionele gronding. Iedereen herkent dit gegeven onmiddellijk als één van de grootste voorwaarden om in een nieuwe staat van balans en harmonie te komen. Binnen onszelf, binnen onze relaties, en binnen de maatschappij. Het is wat het patriarchaat eindigt, waarin de ruwheid van gevoelloosheid wordt vervangen door zachtheid en empathie. Maar het is een zeer delicaat en multidimensionaal proces waar we zelf met onze zelfheling maar tot een zekere hoogte invloed op hebben, en het is goed om hier bewustzijn op te hebben. Het geeft meer inzicht in de psychologie van de moderne mannelijkheid in deze tijd, innerlijk en uiterlijk.
Waar ik naar toe wil, is het delen van het inzicht dat het ascensieproces een bepaalde, kosmische timing volgt die niet gehaast kan worden. Daar zit een crux die tot op heden van grote invloed is geweest op de mate waarin het mannelijke in zijn gevoel kon komen, en dus van grote invloed is geweest op de psychologische dynamiek in relaties. Daarom vraagt het om extra begrip, geduld en overgave. De rol van deze timing is naar mijn mening tot op heden onvoldoende belicht gebleven in beschouwingen. In simpele bewoordingen, vele mannen konden lange tijd nog niet helemaal indalen, in hun gevoel komen, in hun buik landen. Zelfs oneindig traumawerk en het volgen van workshops gericht op mannenwerk kon daar slechts druppelsgewijs beweging in brengen. Dit tot frustratie van deze mannen, en hun relaties. Ik gebruik hier overigens de mannen als voorbeeld, maar het geldt natuurlijk net zo goed voor de mannelijke energie binnen vrouwen. Ook vrouwen met een overwegende yang energie zullen moeite hebben ervaren om in hun buik te zakken, in hun gevoel te komen.

Veel mannen, en mannelijke lichtwerkers bij uitstek, omdat zij vaak in deze tijd geïncarneerd zijn met die specifieke blauwdruk, vertegenwoordigen bewustzijnsvelden die maar langzaam konden landen op Aarde. Zij vormen ankerpunten van kosmische energievelden, die in de context van het ascensieproces willen gronden op Aarde, maar nog niet konden ankeren, omdat de balans, stevigheid en heelheid van zowel het individu zelf, als de mensheid als geheel als de planeet zelf, daar nog niet klaar voor waren. Deze descensiebeweging binnen het ascensieproces is op een macrokosmisch niveau te bezien als een stapsgewijs installatietraject, waarin in een precieze volgorde en timing kosmisch veld voor kosmisch veld wordt verankerd op Aarde. Maar voordat deze velden kunnen ankeren, dient hetgeen waardoor ze ontvangen worden, geheeld te worden, en dienen ze zelf geheeld te worden. Zodat ze in veiligheid kunnen worden ontvangen. Veiligheid voor het vrouwelijke, veiligheid voor de Aarde. En veiligheid voor henzelf.

Het resultaat van de ankering van al deze velden op Aarde, is een gegronde, harmonieuze samenballing, welke hier een bedding ontvangt van het vrouwelijke, microkosmisch door de vrouwen en Moeder Aarde, en macrokosmisch door de Goddelijke Moeder. Deze samenkomst leidt tot een nieuwe éénheid, die niet alleen éénheid op Aarde brengt, maar ook ver daarbuiten, naar gelang de grootte van de betrokken kosmische velden. Dat is de reikwijdte van het ascensieproces, dat is het Goddelijk Plan. Maar dat vraagt op microniveau aan de mensen die daarvoor ankerpunten zijn, in hun lichaam en gevoelsleven, dus om geduld en opoffering. Wat niet eenvoudig is aangezien de meeste mensen geen weet hebben van dit proces, van de timing ervan, en van hun eigen kosmische identiteit en achtergrond. Om ondertussen in onwetendheid hierover in het dagelijks leven te worstelen met hun yin yang disbalans en gebrek aan gevoel. En binnen hun liefdesrelaties hun partners menselijkerwijs het verlangen koesteren dat zij meer in hun gevoel zouden komen.

Wat zijn deze kosmische velden? De aard van deze kosmische velden loopt zeer uiteen. Dit kunnen vele denkbare partijen zijn die in het universum leven, en vele verschillende functies vervullen. Je dient daarbij niet zozeer aan geïncarneerde “bewoners” van het universum te denken, zoals ET-rassen, want dat is nog steeds microkosmos. Op macroniveau betreft het meer de hemellichamen en levende, vormeloze, hoogdimensionale velden die hele planeten en zonnestelsels, zelfs hele sterrenstelsels, dragen en bezielen. Zij bieden binnen hun veld een thuis aan duizenden planeten en miljarden zielen. Het zijn bij wijze van spreken de Hogere Zelven van onze Hogere Zelven van onze Hogere Zelven. Mocht je denken dat de rol van deze ankerpunten slechts voor enkele mensen op Aarde geldt, dan heb je het mis. Daar elk mens het middelpunt van zijn eigen universum is, is uiteindelijk elk mens een potentieel ankerpunt voor velden zo groot als universa. Alleen bevinden we ons wel allen in ons eigen, unieke evolutiestadium, met een verschillende staat van belichaming en verschillende rollen binnen het Scheppingsverhaal.

Wat betreft de aard van de kosmische velden die op Aarde aan het landen zijn, mogen ook de draken niet vergeten worden. De majestueuze, elementaire, scheppende krachten, die met hun vuuradem de elementen tot vaste vorm brengen. Er bestaat een grote samenhang tussen de momentele start van het Gouden Tijdperk, het mannelijke dat meer en meer in zijn gevoel komt op Aarde, en de wederkomst van het drakenbewustzijn op Aarde. Meer en meer lichtwerkers beginnen met hun derde oog draken waar te nemen en ermee samen te werken. Dit veronderstelt dat de lichtwerkers er innerlijk klaar voor zijn, dat de Aarde er klaar voor is om meer ruimte te geven aan deze krachten, en dat de draken toestaan om zichtbaarder te worden in het multidimensionale ecosysteem op Aarde, en hun interactie met ons vergroten. Het veronderstelt ook dat we na decennia van collectieve heling en balancering van yin en yang in onszelf, niet alleen meer en meer in liefde aan het komen zijn, maar ook dat de grote manifestatiekrachten in het universum meer en meer in ons geïntegreerd worden, en klaar staan aan onze zijde om samen met ons nieuwe, zuivere creaties tot uitdrukking te brengen. De eerste golf van mensen is er bijna klaar voor om als menselijke engelen op de rug van machtige draken uitdrukking te geven aan het Gouden Tijdperk. En ja, op een fysiek niveau is het weliswaar op Aarde nog even het donkerst voor de dageraad, maar het nieuwe mannelijke, ondersteund door de draken, in zowel mannen als vrouwen, is binnenkort klaar om in overgave aan ieders eigen, individuele I AM THAT I AM, die samen op hun beurt de Bron dienen, de Goddelijke Wil op Aarde te vertegenwoordigen.

Ik heb door de jaren vele mensen ontmoet die ankerpunten waren voor deze velden. Zij leidden hun bescheiden leven als mens, worstelend met hun gronding, vaak zonder zich te realiseren welke enorme krachten op Aarde willen ankeren via hun menselijk lichaam. Ankerpunten of aspecten van drakenvelden, aartsengelen velden, planeten, sterren, sterrenstelsels. Aspecten van nabije zonnen, als onze zon, Alcyone en meer. En door de kracht én nabijheid van deze hemellichamen, en daarmee de intensieve rol die zij spelen binnen het Goddelijk Plan op Aarde, moesten deze mensen als ankerpunten zeer lang wachten voordat zij dieper in hun gevoel konden landen. In die context heb ik zelf in mijn twintiger jaren een pittige, geïsoleerde periode ervaren, wat mede kwam doordat ik in het geheel geen toegang had tot mijn emotionele lichaam, dat “geparkeerd” lag buiten dit zonnestelsel, en pas vanaf 2008 mocht binnenkomen om langzaam stapje voor stapje verder in te dalen, en nog steeds niet helemaal voltooid is. Ik werd voor 2008 emotioneel gevoed door de aartsengelen om me in ieder geval een beetje een leven te geven, en niet onder te gaan aan leegte en zinloosheid.

Ik zoom in dit blog in op het proces van het mannelijke dat in zijn gevoel komt en de timing die daarachter steekt, om begrip te vormen en te erkennen waar veel mannen mee gekampt hebben, meestal zonder het zich te realiseren. Maar vrouwen hebben binnen de context van het ascensieproces natuurlijk net zo goed hun extra uitdagingen gekend. Daar waar veel mannen niet goed konden voelen, wat tot een leeg bestaan kon leiden, hadden veel vrouwen juist te maken met het feit, dat zij alles extra diep voelden, wat de transformatieprocessen een extra pittige dimensie gaf, wat ook vast en zeker in gevallen invloed op hun relaties heeft gehad. De vele, oude wonden die gedurende vele jaren naar de oppervlakte kwamen om gereleaset te worden, werd door hen sterk beleefd, wat hen een paar zeer emotioneel turbulente decennia heeft opgeleverd. En ook dat mag erkend worden, want het lichtwerk dat zij hiermee verricht hebben, voor hun eigen groei en dat van het collectief, is van een immens belang geweest, om als collectief ankerpunt voor het Goddelijke Vrouwelijke ruimte te scheppen voor het Goddelijke Mannelijke om te kunnen landen op Aarde. En in het bijzonder de grote concentratie van vrouwelijke lichtwerkers in Nederland hebben hierin een cruciale rol gespeeld.

Ik moet ter volledigheid zeggen dat het onderwerp van dit blog niet bedoeld is als suggestie voor vervanging voor zelfheling activiteit. Ik wil alleen het inzicht delen dat dit OOK speelt. De timing binnen het ascensieproces, en het mannelijke dat afhankelijk van die timing meer en meer in zijn gevoel komt, is ten aanzien van investering in persoonlijke groei natuurlijk geen rechtvaardiging om dan maar af te wachten en achterover te gaan hangen. Of te vluchten in het concept dat verandering toch maar beperkt mogelijk is, en je dus “niets kan doen om te veranderen”. Zoals altijd, het is niet of-of, maar en-en. Er is veel wat we wel in gang kunnen zetten en kunnen helen, ook elementen binnen onszelf die niet automatisch worden meegenomen in de inherente transformatie van het ascensieproces, en daardoor proactief initiatief vereisen. Het deprogrammeren van overtuigingen die gronding in de weg staan, en het brengen van heling in de onderste chakra’s, zijn bijvoorbeeld nooit een slecht idee. Elke heling die bijdraagt aan fysieke én emotionele gronding is waardevol en verdient overweging. Tenzij je natuurlijk intuïtief voelt in een fase te verkeren waarin je even helemaal niet met heling bezig wilt zijn, dat dient iedereen vanzelfsprekend voor zichzelf uit te maken. Soms verkeren we even in een fase waarin stilte en acceptatie van wat is, even prioriteit verdienen.

Hoe dan ook, we zijn inmiddels een heel eind op weg in het ascensieproces, het Gouden tijdperk is geactiveerd, en de toenemende, gouden energie op Aarde zal het indalen voor iedereen steeds gemakkelijker maken. Persoonlijk ben ik als man dankbaar voor het toenemende buikgevoel en daarmee gepaard gaande levensvreugde, en daarmee samenhangend de toenemende, stevige centrering in het hart. Ik hoop dat jij hetzelfde ervaart, en dat de gouden energie op Aarde dit mettertijd zich voor iedereen meer en meer mag bewerkstelligen!