Zo was er op een berg in de Andes, in de buurt van het Titicacameer, exact op de nieuwe locatie van de Aarde Kundalini, een enorme draak met behulp van zwarte magie in een eeuwige slaap vastgezet door donkere krachten om de energiestroom van de Aarde-Kundalini tegen te houden, deze draak mochten we daar wekken en bevrijden. Ook waren er lichtdraken vastgezet diep onder Antarctica en in ruïne restanten van Atlantis in de Atlantische Oceaan, die belangrijke sleutels droegen, en bevrijd moesten worden.

Ook op fysieke reizen kregen we regelmatig opdrachten mee om uit te voeren. In 2015/2016 hadden we een reeks meditaties die gingen over de Zon en Iona, het Schotse eiland, en het herstellen van de route die zielen nemen als ze naar de Aarde komen. Zielen reizen via Zonnen naar planeten om te incarneren, en een belangrijke aankomstplek voor zielen op Aarde is het eiland Iona. Het eiland draagt een zuivere, verstilde energie, waardoor het heel geschikt is voor stiltemeditatie en retraites. Daarnaast is het er heel stil, en is er geen autoverkeer van toeristen. Een prachtige, prikkelarme plek die je helpt heel dicht bij jezelf te komen. In 2016 werden Karin en ik uitgenodigd om naar Iona te komen, en daar te verblijven in een vrouwenhuis. Ik mocht daar als man bij wijze van uitzondering verblijven, wat ik als een grote eer beschouwde. Voorafgaand aan de reis kreeg ik in een aurareading een opdracht mee van Spirit om daar op Iona te verrichten. Kennelijk kon dat niet op afstand, en moest ik daar lijfelijk voor aanwezig zijn. Ik diende daar een schaduwwezen te neutraliseren die daar al vele eeuwen de scepter zwaaide, en daar een strategische positie had ingenomen om de instroom van zielen te blokkeren. In de tijd dat de Vikings hun rooftochten hielden in Groot-Brittannië, rond het jaar 800, was het dit schaduwwezen geweest dat de Vikings energetisch naar Iona had getrokken, om daar een ravage aan te richten, en het daar aanwezige, zuivere licht te doven. Druïden werden gedood, het klooster werd vernield en schatten werden gestolen.

Na een paar dagen verblijf op het eiland was het moment daar om de confrontatie aan te gaan. Ik had tijdens de aurareading de exacte locatie van het schaduwwezen ontvangen. In de kloostertuin, ten westen van het klooster. Karin en ik liepen erheen, ik positioneerde mij op die plek, en Karin ging op 15 meter afstand staan om te ondersteunen, met licht en waarneming. Toen ik daar stond werd het wezen zichtbaar en begon druk en onrustig door de lucht boven mij te bewegen. Om mij heen verscheen een cirkel van druïden, die tot mijn verrassing hun excuses maakten. Blijkbaar hadden ze een aandeel gehad in de komst van dit wezen. Ik vermoed niet moedwillig, maar door onverantwoordelijke, naïeve experimentatie met laagfrequente energieën. Ik kon tegen de druïden alleen maar terugzeggen wat er door me heen kwam, ik zei “Het is zoals het is”. Daarna richtte ik mij tot het schaduwwezen en opnieuw kwamen er woorden door die mijn persoonlijkheidje niet verzonnen zou hebben. Ik zei tegen het wezen: “In naam van de Vader, je heerschappij eindigt hier!” Ik begon licht vanuit mijn handen te sturen naar het wezen boven mij, dat steeds sneller rond bewoog om het licht te mijden. Al snel werd duidelijk dat we dit niet alleen hoefden te doen, het initiatief lag weliswaar bij de mens, maar er verschenen al gelijk hulptroepen. Draken en een ruimteschip kwamen boven ons te hangen, en met een gezamenlijke inspanning werd het schaduwwezen geneutraliseerd. De energie op de plek veranderde meteen, er brak meer licht open.

Onmiddellijk na de reis ontving ik een aurareading, en dat was geen overbodige luxe. Ik had veel hoofdpijn en stijfheid in nek, rug en schouders overgehouden aan de hele actie. Het schaduwwezen had met zijn tentakels getracht mijn aura te penetreren en was daar op een aantal plekken succesvol in geweest, vooral rond mijn hoofd en nek. De aurareading werd voor een groot deel besteed aan het verwijderen van de restanten van de zwarte energie van het schaduwwezen, en de volgende dag waren de fysieke ongemakken alweer verdwenen.

We leven in een wonderlijke werkelijkheid en in een wonderlijke tijd, en ik ben dankbaar het bewust mee te mogen maken en er samen met vele anderen een bijdrage aan te leveren. Alle multidimensionale ervaringen hebben me diep doordrongen hoe de oorzaken van gebeurtenissen in de materiële wereld slechts een weerspiegeling, een uitwerking zijn van wat er in de ether gebeurt. De verandering van de dualiteit op Aarde begint bij de verandering van de dualiteit in de ether, en daar zijn we collectief enorme, positieve sprongen in aan het maken.