Het is een illusie die door de duisternis is verspreid om een scherpere tweedeling te veroorzaken tussen de lichtwerkers en de nog niet wakkere massa en een wig tussen hen te drijven. Om te polariseren door de verschillen te benadrukken en de onderlinge afstand te vergroten, en om overtuigingen te scheppen dat “de strijd” reeds is gestreden en het geen zin meer heeft je nog in te zetten om nog niet wakkere mensen te bereiken. Met andere woorden, om als lichtwerker op te houden bruggen te slaan naar mensen die nog in het begin van hun spirituele ontwaking staan. En daarnaast gevoelens van verdriet te doen veroorzaken bij lichtwerkers omdat het veronderstelt afscheid te moeten nemen van dierbaren. Het is een voor de hand liggende en slimme tactiek vanuit de duisternis, gericht op het veroorzaken van verdeelheid en frequentieverlaging, en we dienen hier bewust van te zijn.

Met bruggen slaan doel ik overigens niet op de impuls om mensen te willen overtuigen, te bekeren of wakker te willen schudden. Een ieder die dit leest zal het met me eens zijn: die neiging hebben we ver achter ons gelaten. Met bruggen slaan gaat het nu meer om met behulp van het eigen open hart andere harten te raken door simpelweg te zijn en de impulsen van de ziel te volgen, in plaats van die van het ego. Door een lichtend leven te leiden en tot voorbeeld te dienen. Breed genomen heeft er in de afgelopen vijf jaren een kentering plaatsgevonden in het bewustzijn van het “wakkere / spirituele collectief” ten aanzien van neigingen om mensen nog wakker te willen maken. Ze hebben het grotendeels opgegeven, in ieder geval in de mate van urgentie en gedwongenheid. Dit opgeven kwam echter niet primair door de “slechte resultaten”, door het feit dat veel niet wakkere mensen moeilijk bereikbaar bleken en bleven vasthouden aan de 3D illusie. Het kwam doordat het eigen ego een transformatie had ondergaan die samenhing met de fase van het collectieve ascensieproces in die periode. Het “wakkere / spirituele collectief” kwam in diepere lagen van zijn terecht en daardoor ook in meer onthechting en overgave terecht, waardoor de neiging tot controle over de buitenwereld (inclusief het wakker willen maken van anderen) afnam. Het was een innerlijke verschuiving van controle naar acceptatie en berusting. Zij zijn hierin dichter bij zichzelf gekomen, en dieper de waarheid gaan voelen dat je niemand “kunt” redden of “hoeft” te redden, en dat iedere ziel zijn eigen pad en zijn eigen tempo volgt. Dat we slechts onszelf hoeven te zijn. Dat wil overigens niet zeggen dat het geen nut heeft nog informatie te delen, dat blijft waardevol. Alleen de dynamiek erachter verandert van een pro-actieve naar buiten gerichte manier vanuit het ego, naar een gecentreerde manier vanuit het hart, die niet naar buiten grijpt, en geen poging tot controle uitoefent. En, dat moet ook gezegd worden, in de informatiedeling gaat het niet alleen om de wakker makende informatie an sich, maar vooral ook om het open hart contact, liefdesfrequenties die zich verspreiden via creaties, zoals geschreven teksten en video’s, ook via de digitale weg.

Het ascensieproces duurt nog een ruim aantal jaren, en je zou kunnen zeggen dat het pas voltooid is wanneer de fysieke ascensie heeft plaatsgevonden, als de “splitting of worlds” volledig tot op het fysieke niveau is doorgedrongen, de ascenderende mens op het fysieke niveau volledig is gekristalliseerd, en met beide benen in de Nieuwe Aarde staat. Hoewel ik niet van de datum voorspellingen ben en tijd altijd “in flux” is, ben ik persoonlijk tot de voorzichtige conclusie gekomen dat dat waarschijnlijk ergens halverwege de dertiger jaren zal zijn, rond 2035. Tot die tijd blijven mensen die nu nog deels of geheel gekoppeld zijn aan de 3e en 4e dimensie de mogelijkheid houden om te ascenderen naar de Nieuwe Aarde of 5e dimensie. Maar toegegeven, het zal waarschijnlijk wel steeds ingewikkelder worden. Aan de ene kant is er wel steeds meer Licht op Aarde, waardoor zij niet meer door de zwaarte hoeven te ploegen zoals de voorlopers dat hebben gedaan. Maar aan de andere kant zal men een confronterende, versnelde “donkere nacht van de ziel” dienen door te lopen, en zullen tijdens dit proces tegelijkertijd de omstandigheden op Aarde steeds heftiger en chaotischer worden, waarin mensen verleid worden hun aandacht op de buitenwereld, op het nieuws en op de toenemende rol van technologie te houden, met alle innerlijke onrust van dien. Dit terwijl ascensie juist vraagt om verinnerlijking en ontspanning, zodat men kan gronden in het hart.

Technisch gezien komt persoonlijke ascensie erop neer dat men enkele, hogere lichtlichamen dient te verankeren en belichamen in zichzelf, waardoor men in natuurlijke resonantie komt met de overeenstemmende hogere dimensies. De hogere lichtlichamen kunnen echter pas ankeren wanneer de lagere lichtlichamen van de persoonlijkheid, met name het astrale lichaam, het lagere emotionele lichaam en het lagere mentale lichaam, in een zekere mate geheeld worden, in frequentie stijgen en daarin stabiliseren. Dit vraagt deels om healing, en deels om een constructieve emotionele en mentale houding, waarin het belangrijkst is: uit slachtofferschap stappen en de verantwoordelijkheid nemen voor alle gedachten en gevoelens die in men spelen. Wanneer men zich met volle focus en discipline hierop richt, hoeft het persoonlijk ascensieproces helemaal niet eens zo lang te duren. 15 jaar geleden ontving ik een inzicht van een Meester dat me altijd is bijgebleven. Namelijk dat in beginsel “elk mens, hoe diep hij ook in 3D zit, in 5 jaar tijd van 3D naar 7D kan bewegen.” Dat veronderstelt dat de beweging van 3D naar 5D mogelijk in de helft van die tijd kan plaatsvinden. Dat zou betekenen dat elk mens, hoe diep hij of zij ook vastzit in 3D, in 3 jaar tijd zou moeten kunnen ascenderen naar de 5e dimensie. En ik vermoed dat het momenteel mogelijk zelfs nog sneller kan, doordat het Licht zo is toegenomen op Aarde, er steeds meer hoogfrequente, kosmische energie naar de Aarde komt, de lichtwerkers de weg door de 4e dimensie heen hebben vrijgemaakt, en er reeds vele 4-dimensionale matrix constructies zijn ontmanteld. Maar het vraagt dus wel om focus en discipline, om een bereidheid en vastberadenheid om emoties te doorvoelen, het eigen wereldbeeld grondig onder de loep te nemen en versneld door de “donkere nacht van de ziel” te bewegen.

Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal een kwestie van vrije wil, en zijn er genoeg mensen die gewoonweg nog niet willen ascenderen, en nog langer willen blijven spelen in de materie van de derde dimensie, ook na deze incarnatie. De duisternis zal er de komende jaren in ieder geval alles aan doen om er een groot spektakel van te maken op Aarde, en de aandacht van de mensheid naar buiten gericht te houden, zodat zij niet naar binnen keren en daar ervaren dat daar de werkelijke schatten liggen, die van innerlijke vrede, liefde, harmonie en vrijheid. We gaan een spannende tijd tegemoet. Maar wel één, waarin de poorten van ascensie voorlopig nog open staan.